Skip to content

Het recept van mijn moeder

Mijn moeder is nu 92 jaar en doet op ramenlappen, stofzuigen en dweilen na, nog alles zelf.
Je kunt ieder moment van de dag bij haar langsgaan en altijd ziet het er opgeruimd en gezellig uit, staat de koffie klaar en neemt ze alle tijd voor een gesprek.
Gevraagd naar haar geheim vertelt ze dat het een kwestie is van 'vooruitzien'.
Dat het goed is om te weten wat je wilt, wat je nodig hebt, waar je behoefte aan hebt, welke taken er gedaan moeten worden en wat je voor anderen wil betekenen.
Maar let op: hier houdt het niet mee op. Als je eenmaal duidelijk hebt hoe je het op de kortere of langere termijn voor je ziet, dan moet je er wel naar gaan handelen.
Handelen houdt actie in en juist daar is mijn moeder een kei in.

Voorbeelden
Al regent het dat het giet, ze zal niet overslaan haar kleine hond uit te laten die dan voor de gelegenheid een regendekje aankrijgt, of bij kou een zelfgebreid jasje.
Met het hondje-uitlaten haalt ze makkelijk de 10.000 stappen per dag die goed zijn voor haar gezondheid en ze maakt praatjes met andere honden-mensen.
Als de koffievoorraad slinkt, koopt ze bijtijds een nieuwe lading.
Op zondagen heeft ze haar vaste belrondje met familie en bekenden.
Als er over twee maanden een feestelijke gebeurtenis in haar agenda staat, bedenkt ze nu alvast wat ze bij die gelegenheid aan zal trekken en welk cadeau ze zal geven.
Ze hangt haar kleding klaar, koopt desnoods iets nieuws en zorgt dat het cadeau in huis komt.
Als ze een oppas hond te logeren krijgt, maakt ze van te voren ruimte vrij zodat hij ook lekker voor het raam de buurkatten in de gaten kan houden.
In huis trekt ze haar oude broek aan, zodat hij op schoot kan zitten - wat overigens geen gezicht is; die grote hond op schoot bij dat kleine vrouwtje.

Recept
Mijn moeder leeft met 1) focus, 2) weet hierdoor wat haar te doen staat, 3) onderneemt tijdig en gericht actie en 4) gaat net zo lang door totdat wat ze in haar hoofd heeft werkelijkheid is geworden.
Doordat ze hier zelf de regie over neemt, hoeft ze niet te zitten wachten of een ander initiatief toont en is ze voor haar gevoel van welbevinden onafhankelijk van anderen.
Zelf zegt ze: 'Wat je nog kán doen, moet je ook doen...'

We zijn niet allemaal zoals mijn moeder en als je het moeilijk vindt om focus aan te brengen en ernaar te handelen, kan een focusgesprek met Anja Verheijen uitkomst bieden. Ik help je graag op weg!