GEEN DING/MENS IS MEER WAARD DAN EEN ANDER DING/MENS
WEES NIET-OORDELEND
Om dit te beoefenen heb ik in 2002 van Byron Katie een interessante opdracht gekregen.
Ochtendwandeling met enkelvoudig benoemen
In de zomer van 2002 ging ik samen met een groep achter een begeleider aan die elke ochtend ruim 100 mensen door de stille straten van Brussel loodste. We volgden hem zwijgend en voerden onze opdracht in volle aandacht uit. Die opdracht bestond eruit dat we (individueel) alles waar ons oog op viel in ons hoofd benoemden met een enkel woord: stoep/deur/auto/gras/mens/hond/broek/lucht/blad/wolk/ of ding als we zo snel niet op de naam konden komen.
Mag dan ook 'lekker ding'?
Toen ik in de jaren erna zelf mensen begeleidde en de opzet van de oefening uitlegde, kreeg ik van een man de vraag: "Mag ik dan ook af en toe zeggen 'lekker ding'?" Iedereen schoot in de lach en ik herinner het me na al die jaren nog steeds, maar ik moest hem teleurstellen.
Door iemand als 'lekker ding' te bestempelen, moeten er ook mensen zijn die we dan als 'vies of lelijk' beoordelen.
Het is juist de bedoeling om alles oordeelloos waar te nemen en met slechts één woord te benoemen. Zodra we over het waargenomene gaan denken en er een waardeoordeel op plakken, zitten we in de dualistische / dialectische wereld en missen we de verbinding met Tao.
Meerijden in een gedachtetreintje
Stel, we zien iets, bijvoorbeeld een boom en we benoemen het object van onze waarneming: 'boom'. Vervolgens plakken we er een oordeel op: "Wat ziet die boom er slecht uit! Zou dat door de klimaatverandering komen?".
Voor we het weten rijden we mee in dit gedachtetreintje en beginnen we ons ongerust te voelen. We beginnen ons te identificeren met onze gedachten en voelen ons zelfs een beetje misselijk worden. Zodra we dit opmerken, dat we gedachten hebben die we geloven - waar we ons mee identificeren, kunnen we beseffen dat we in de dualistische, dialectische wereld terecht zijn gekomen. En als we de wereld van de tienduizend dingen geloven, is de verbinding met Tao verbroken.
Om deze verbinding te herstellen kunnen we terugkeren naar het beoefenen van het enkelvoudig benoemen. We zullen merken dat deze terugkeer niet zo makkelijk is als we net ergens over aan het piekeren zijn geslagen...
Maar niet getreurd! Gewoon maar gaan doen: stoep/deur/auto/gras/mens/hond/broek/lucht/blad/wolk/ding/ding.
Let op de ruimte tussen de namen, de woorden of tussen de wolken in de lucht
Bij het beoefenen van enkelvoudig benoemen van wat we zien of horen, kunnen we ons met Tao verbinden in de ruimte tussen de enkelvoudige namen die we aan onze waarneming hebben gegeven. We kunnen zelfs stil worden...
Vergelijkbaar met wat Eckhart Tolle hierover zegt: "Wanneer de gedachten stoppen, blijft het ongeconditioneerde bewustzijn over. Dit is wie we in onze essentie zijn, wie of wat het Universum in essentie IS." AV: Wat Tao IS.
https://www.youtube.com/watch?
Alles wat we ergens van vinden is een illusie
Wanneer we niet meer zonder oordeel waarnemen en gaan denken, zijn we weg uit Tao, weg uit Waarheid. Om dit zelf te ontdekken, kunnen we onze gedachten/normen/overtuigingen/oordelen op waarheid onderzoeken door ons simpel af te vragen:
Is deze gedachte waar? Is het waar? Kan ik absoluut weten dat wat ik denk/vind waar is? Wat is mijn bewijs en is vervolgens dit bewijs waar? Kan ik weten of het in het grote geheel/in het universum/op langere termijn/in Tao waar is?
Wanneer we met dit gedachteonderzoek gaan 'zitten', kunnen we merken dat geen van onze gedachten op absolute Waarheid berust. Kortom dat we ons bewegen in een wereld van aannames, niet onderzochte overtuigingen - een illusie.
De Tao Teh King noemt alles in de gemanifesteerde wereld strooien honden.
Vers 5 van de Tao Teh King volgens Jan van Rijckenborgh (en Catharose de Petri)
Dit hoofdstuk in 'De Chinese Gnosis' heeft hij de titel meegegeven
'De alopenbaring is niet menslievend'.
Hij zegt, in mijn (AV) woorden, dat Tao onmiddellijk weer leeg wordt voor ons als we de wereld ingaan, op alles reageren en geloven dat wat er gebeurt waar is. We raken geconditioneerd en staan niet meer open voor het al. (NB: Ik zou 'het al' met hoofdletters willen schrijven, maar in de huidige tijd verwijst het dan teveel naar artificial intelligence.)
Tao zal hoe dan ook op ons wachten
JvR belooft op bladzijde 58 dat Tao hoe dan ook op ons zal wachten, wachten - in onmetelijke liefde - al was het eonen lang: "O, hoe kalm is Tao, oerkalm, een onverstoorbare rust. Tao is eeuwig. Het zal een eeuwigheid op u wachten. Er zal géén tijd zijn waarin Tao niet is."
Tao is er altijd voor ons, maar niemand is meer speciaal dan een ander, niets of niemand is uitverkoren en in die zin is de alopenbaring is niet menslievend. Als we ons voor Tao openstellen, ons denken op Waarheid onderzoeken en ons afvragen hoe we in een gegeven situatie zouden zijn zonder ons verhaal erover, kan de liefdesradiatie van Tao ieder van ons bereiken. Dan kunnen we ontdekken dat er een gnostieke (Tao) werkzaamheid is die zich speciaal aanpast bij onze individuele toestand-van-zijn. Tao bemoeit zich met ons. Er is een brug der bevrijding voor ieder (zie ook bladzijde 57).
Als we deze weg gaan, kunnen we met recht zeggen:
We zijn in de wereld, maar niet van de wereld.
De barmhartige Samaritaan - wei wu wei
We kunnen onbevooroordeeld waarnemen, ons hart laten spreken en handelen naar wat er op ons pad komt - wei wu wei.
Zoals in de parabel van de Barmhartige Samaritaan - Wikipedia:
Op een dag reisde een man van Jeruzalem naar Jericho en werd overvallen door rovers. Deze trokken hem zijn kleren uit, mishandelden hem en lieten hem halfdood achter. Toevalig kwam er een priester langs, zag hem liggen en liep met een grote boog om hem heen. Hetzelfde deed een Leviet die hem daarna zag liggen. Een Samaritaan die op reis was, kreeg medelijden toen hij het slachtoffer zag liggen. Hij verzorgde de man en verbond zijn wonden. Daarna zette hij de man op zijn rijdier en bracht hem naar een logement, waar hij verder voor hem zorgde. De volgende dag gaf hij twee denarie aan de eigenaar van het logement met instructies verder voor de man te zorgen. Mocht die som niet genoeg zijn, zou hij meer betalen als hij weer langskwam op zijn terugreis. (Lucas 10:25-35)
Beoefening
Kijk in stilte rond waar je ook bent - binnen of buiten
Neem niet oordelend waar - benoem met een enkele naam of blijf stil
Hecht geen geloof aan je denken
Stel je open voor Tao
Laat de vonk / de roos / het oeratoom in je hart spreken bij wat er op je pad komt